അന്തീക്വാ എത് നോവ

അന്തീക്വാ എത് നോവ: നിർമ്മിത ബുദ്ധിയുടെ (AI) ധാർമികതയെ പറ്റിയുള്ള വത്തിക്കാൻ രേഖ

അന്തീക്വാ എത് നോവ: 'നിർമ്മിത ബുദ്ധിക്കും മനുഷ്യബുദ്ധിക്കും ഇടയിലുള്ള ബന്ധത്തെക്കുറിച്ചുള്ള കുറിപ്പ്' എന്ന പേരിൽ, വിശ്വാസ തിരുസംഘവും വിദ്യാഭ്യാസത്തിനും സംസ്കാരത്തിനും വേണ്ടിയുള്ള തിരുസംഘവും ചേർന്ന്, 2025 ജനുവരി 28-ന് ഒരു പുതിയ പ്രമാണരേഖ പുറത്തിറക്കി. "ആധുനികലോകത്തിൽ AI ഉയർത്തുന്ന മാനുഷികവും ധാർമ്മികവുമായ വെല്ലുവിളികളെ" അഭിസംബോധന ചെയ്യുക എന്ന ലക്ഷ്യത്തോടെയാണ് ഈ രേഖ കത്തോലിക്കാ സഭ പുറത്തിറക്കിയത്.

കത്തോലിക്കാ ദൈവശാസ്ത്ര വീക്ഷണത്തിൽ നിർമ്മിത ബുദ്ധിയുടെ (AI) ധാർമ്മികവും മാനുഷികവുമായ പ്രത്യാഘാതങ്ങളെ ഈ പ്രമാണ രേഖ വിലയിരുത്തുന്നു. മനുഷ്യന്റെ അന്തസ്സ്, സാങ്കേതികവിദ്യയുടെ ഉത്തരവാദിത്വപരമായ ഉപയോഗം, പൊതുനന്മയുടെ ഉന്നമനം എന്നിവയ്ക്ക് ഊന്നൽ നൽകുന്ന സഭയുടെ ദാർശനികവും ദൈവശാസ്ത്രപരവുമായ പാരമ്പര്യത്തിൽ വേരൂന്നിയതാണ് ഈ പ്രമാണ രേഖ. മനുഷ്യന്റെ വ്യക്തിത്വം, ധാർമ്മിക ഉത്തരവാദിത്തം, സമൂഹത്തിന്റെ ഭാവി എന്നിവയെക്കുറിച്ച് പ്രസക്തമായ ചോദ്യങ്ങൾ ഉയർത്തിയ നിർമ്മിത ബുദ്ധിയുടെ (AI) ദ്രുതഗതിയിലുള്ള പുരോഗതികളെ ഇത് അഭിസംബോധന ചെയ്യുന്നു.

മനുഷ്യന്റെ പുരോഗമനം കൂടുതൽ കാര്യക്ഷമമാക്കാനോ, എന്നാൽ, ദുരുപയോഗം ചെയ്താൽ ഗുരുതരമായ അപകടസാധ്യതകൾ സൃഷ്ടിക്കാനോ കഴിയുന്ന ശക്തമായ ഒരു ഉപകരണമായാണ് സഭ AI-യെ കാണുന്നത്. മനുഷ്യന്റെ അന്തസ്സിനെ ബഹുമാനിക്കുകയും, നീതി പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയും, സമഗ്രമായ മനുഷ്യവികസനം വളർത്തുകയും ചെയ്യുന്ന വിധത്തിൽ AI-യുടെ വികസനത്തെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്ന ഒരു സമതുലിതമായ സമീപനമാണ് ഈ പ്രമാണ രേഖ ആവശ്യപ്പെടുന്നത്. AI ചെയ്യുന്നതുപോലെ, മനുഷ്യബുദ്ധിയെ വെറും പ്രവർത്തനക്ഷമതയിലേക്ക് മാത്രം ചുരുക്കുന്നതിന്റെ അപകടങ്ങൾക്കെതിരെയും ഈ രേഖ മുന്നറിയിപ്പ് നൽകുന്നു; കൂടാതെ സാങ്കേതികവിദ്യകളോട് ഒരു മനുഷ്യകേന്ദ്രീകൃതമായ സമീപനം നിലനിർത്തേണ്ടതിന്റെ പ്രാധാന്യവും ഈ രേഖ ഊന്നിപ്പറയുന്നു.

ഈ പ്രമാണ രേഖയുടെ ഒരു സംഗ്രഹം ചുവടെ:

I. ആമുഖം

ദൈവത്തിന്റെ സമ്മാനമായ മനുഷ്യബുദ്ധിയുടെ അനന്ത സാധ്യതകളുടെ വിശാലമായ പശ്ചാത്തലത്തിൽ ആണ് AI-യെക്കുറിച്ചുള്ള ചർച്ചകൾ ഈ പ്രമാണ രേഖ ആരംഭിക്കുന്നത്.

ശാസ്ത്രീയവും സാങ്കേതികവുമായ പുരോഗതികൾ സർവ്വ സൃഷ്ടികളുടെയും സംരക്ഷണത്തിനും പൊതു നന്മയ്ക്കും വേണ്ടി ഉത്തരവാദിത്വത്തോടെ ഉപയോഗിക്കുകയാണെങ്കിൽ, സഭ അതിന് സമ്പൂർണ്ണമായ പിന്തുണ നൽകുമെന്ന് ഈ രേഖ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. അതേസമയം മനുഷ്യബുദ്ധിയെ അനുകരിക്കാനും, പുതിയ ഉള്ളടക്കം സൃഷ്ടിക്കാനും, സ്വയം തീരുമാനങ്ങൾ എടുക്കാനുമുള്ള AI-യുടെ കഴിവിനെക്കുറിച്ചുള്ള ആശങ്കകൾ ഈ രേഖ ഉയർത്തുന്നു; ഇത് പൊതു വ്യവഹാരങ്ങളിൽ ധാർമ്മിക പ്രതിസന്ധികളിലേക്കും സത്യത്തിന് എതിരായ പ്രതിസന്ധിയിലേക്കും നയിച്ചേക്കാം.

II. നിർമ്മിത ബുദ്ധി എന്താണ്?

1956-ലെ ഡാർട്ട്മൗത്ത് വർക്ക്ഷോപ്പിലേക്കും അതിനെ തുടർന്നുള്ള AI യുടെ പരിണാമത്തിലേക്കും വെളിച്ചം വീശുന്ന രണ്ടാം ഭാഗം AI-യുടെ ചരിത്രപരമായ ഒരു അവലോകനം നൽകുന്നു. നിർദ്ദിഷ്ട ജോലികൾക്കായി രൂപകൽപ്പന ചെയ്‌തിരിക്കുന്ന 'Narrow AI' യും മനുഷ്യന്റെ വൈജ്ഞാനിക കഴിവുകളുമായി പൊരുത്തപ്പെടുന്നതോ അതിനെ മറികടക്കുന്നതോ ആയ "ആർട്ടിഫിഷ്യൽ ജനറൽ ഇന്റലിജൻസ്" (AGI) എന്ന ലക്ഷ്യവും ഇവിടെ ചർച്ചക്ക് വിഷയമാക്കുന്നു. മനുഷ്യ ബുദ്ധിയെ AI-യുമായി തുലനം ചെയ്യുന്ന പ്രവർത്തനവാദ വീക്ഷണത്തെ (functionalist view) ഈ രേഖ വിമർശിക്കുന്നുണ്ട്; കാരണം, മനുഷ്യ ബുദ്ധി എന്നത് വെറും പ്രവൃത്തികളുടെ പ്രകടനത്തേക്കാൾ കൂടുതൽ വ്യക്തിപരത ഉൾക്കൊള്ളുന്നുവെന്ന് ഈ രേഖ ഊന്നിപ്പറയുന്നു - അതിൽ സർഗ്ഗാത്മകത, വികാരങ്ങൾ, ധാർമ്മിക വിവേചനബുദ്ധി, പരസ്പര ബന്ധങ്ങൾ എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു.

III. ബുദ്ധി ദാർശനിക - ദൈവശാസ്ത്ര പാരമ്പര്യങ്ങളിൽ

ദാർശനിക - ദൈവശാസ്ത്ര പാരമ്പര്യങ്ങളിൽ വേരൂന്നിയ മനുഷ്യ ബുദ്ധിയെക്കുറിച്ചുള്ള ക്രിസ്തീയ അവബോധത്തെ ഈ രേഖ അപഗ്രഥനം ചെയ്യുന്നുണ്ട്. മനുഷ്യന്റെ യുക്തിബോധം, ശാരീരികഭാവം (embodiment), ബന്ധങ്ങൾ എന്നിവയുടെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ, മനുഷ്യ ബുദ്ധി എന്നത് കേവലം പ്രവർത്തനക്ഷമത മാത്രമല്ല, മറിച്ച് മനുഷ്യ വ്യക്തിയുടെ ആത്മീയ, വൈകാരിക, സാമൂഹിക മാനങ്ങളുമായി ഇത് ആഴത്തിൽ ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നുവെന്ന് ഈ രേഖ ഊന്നിപ്പറയുന്നു. ബുദ്ധിയെക്കുറിച്ചുള്ള സഭയുടെ വീക്ഷണം സമഗ്രമാണ്; യുക്തി, മനുഷ്യന്റെ ഇച്ഛാശക്തി, സത്യം കണ്ടെത്താനുള്ള മനുഷ്യന്റെ അഭിവാഞ്ഛ, നന്മ, സൗന്ദര്യം എന്നിവയെ സമന്വയിപ്പിക്കുന്ന ഒരു വീക്ഷണമാണ് അത്.

IV. AI യുടെ വികസനത്തിലും ഉപയോഗത്തിലും ധാർമ്മികതയുടെ പങ്ക്

AI യുടെ വികസനത്തിലും ഉപയോഗത്തിലും ധാർമ്മിക ഉത്തരവാദിത്തത്തിന്റെ പ്രാധാന്യം ആർട്ടിക്കിൾ അടിവരയിടുന്നു. AI മനുഷ്യ പുരോഗതിക്ക് ശക്തമായ ഒരു ഉപകരണമാകുമ്പോഴും, അത് എല്ലായ്പ്പോഴും സമൂഹത്തിന്റെ പൊതുനന്മയ്ക്കും മനുഷ്യന്റെ അന്തസ്സിനോടുള്ള ആദരവിനും ഉപകരിക്കപ്പെടണമെന്ന് ഈ പ്രമാണരേഖ ഊന്നിപ്പറയുന്നു. മനുഷ്യന്റെ സ്വകാര്യതയിലേക്കുള്ള കടന്നുകയറ്റം, കൃത്രിമത്വം, അല്ലെങ്കിൽ മനുഷ്യ വിഭവശേഷിയുടെ ക്ഷയം എന്നിവ പോലുള്ള ദോഷകരമായ കാര്യങ്ങൾക്കായി AI ദുരുപയോഗം ചെയ്യുന്നതിനെതിരെയും ഈ പ്രമാണ രേഖ മുന്നറിയിപ്പ് നൽകുന്നു. AI സംവിധാനങ്ങളുടെ രൂപകൽപ്പനയിലും വിന്യാസത്തിലും സുതാര്യത, ഉത്തരവാദിത്തം, മനുഷ്യാവകാശ സംരക്ഷണം എന്നിവ ഏറ്റവും ആവശ്യമാണെന്ന മുന്നറിയിപ്പും ഈ രേഖ നൽകുന്നുണ്ട് .

V. പ്രത്യേക ചോദ്യങ്ങൾ

AI ധാർമ്മിക വെല്ലുവിളികൾ ഉയർത്തുന്ന നിരവധി പ്രായോഗിക മേഖലകളെ ഈ രേഖ അഭിസംബോധന ചെയ്യുന്നു:

* AI-യും സമൂഹവും: സമഗ്രമായ മനുഷ്യവികസനം പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കാനുള്ള കഴിവ് AI-യ്ക്കുണ്ട്, എന്നാൽ അസമത്വവും സാമൂഹിക വിഘടനവും വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നതിനുള്ള സാധ്യതയും AI-യ്ക്കുണ്ട്.

* AI-യും മനുഷ്യബന്ധങ്ങളും: AI-ക്ക് ബന്ധങ്ങൾ സുഗമമാക്കാൻ കഴിയുമെങ്കിലും, വ്യക്തിഗത വളർച്ചയ്ക്കും സമൂഹനിർമ്മാണത്തിനും അത്യന്താപേക്ഷിതമായ ആധികാരിക മനുഷ്യബന്ധങ്ങളെ ബദൽ ആകാൻ അതിന് കഴിയില്ല.

* AI, സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥ, തൊഴിൽ: AI-ക്ക് ഉൽപ്പാദനക്ഷമത വർദ്ധിപ്പിക്കാൻ കഴിയും, പക്ഷേ തൊഴിൽ നഷ്ടത്തിനും മനുഷ്യ അധ്വാനത്തിന്റെ മൂല്യത്തകർച്ചയ്ക്കും കാരണമായേക്കാം. തൊഴിലാളികളെ സംരക്ഷിക്കുകയും, AI മനുഷ്യ ജോലിക്ക് ബദൽ ആകുന്നതിനു പകരം, മനുഷ്യ ജോലിക്ക് പൂരകമാകുന്നുവെന്ന് ഉറപ്പാക്കുകയും ചെയ്യുന്ന നയങ്ങൾ ഈ രേഖ ആവശ്യപ്പെടുന്നു.

* AI-യും ആരോഗ്യ സംരക്ഷണവും: AI-ക്ക് ആരോഗ്യരംഗത്ത് രോഗനിർണയവും ചികിത്സയും മെച്ചപ്പെടുത്താൻ കഴിയും, പക്ഷേ രോഗികളും ആരോഗ്യസംരക്ഷണ ദാതാക്കളും തമ്മിലുള്ള വ്യക്തിബന്ധത്തിന് AI ഒരിക്കലും പകരമാകരുത്.

* AI-യും വിദ്യാഭ്യാസവും: AI-ക്ക് വിദ്യാഭ്യാസത്തെ മെച്ചപ്പെടുത്താൻ കഴിയും, പക്ഷേ വിമർശനാത്മക ചിന്താശേഷി വളർത്തുന്നതിലും ധാർമ്മിക രൂപീകരണത്തിലും അധ്യാപകരുടെ പങ്കിന് അത് പകരമാകരുത്.

* AI- തെറ്റായ വിവരങ്ങൾ, അതിവിദഗ്ദ്ധമായ വ്യാജ നിർമ്മിതികൾ (Deep Fake), ദുരുപയോഗം: തെറ്റായ വിവരങ്ങൾ പ്രചരിപ്പിക്കുന്നതിനോ പൊതുജനാഭിപ്രായം കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നതിനോ AI ഉപയോഗിക്കുന്നതിനെതിരെ ഈ രേഖ മുന്നറിയിപ്പ് നൽകുന്നു. അതോടൊപ്പം ജാഗ്രതയും ധാർമ്മികതയിൽ ഊന്നിയ നിയമ-നിയന്ത്രണങ്ങളും ഇക്കാര്യങ്ങളിൽ ഉണ്ടാവേണ്ടതുണ്ട്.

* AI, സ്വകാര്യത, നിരീക്ഷണം: AI-യിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്ന വ്യക്തികളുടെ സ്വകാര്യ വിവരങ്ങളുടെ നിരീക്ഷണത്തിന്റെയും വിവര ശേഖരണത്തിന്റെയും പശ്ചാത്തലത്തിൽ സ്വകാര്യതയും മനുഷ്യന്റെ അന്തസ്സും സംരക്ഷിക്കേണ്ടതിന്റെ ആവശ്യകതയെ ഈ രേഖ ഊന്നിപ്പറയുന്നു.

AI-യും നമ്മുടെ പൊതുഭവനത്തിന്റെ സംരക്ഷണവും: പരിസ്ഥിതി സുസ്ഥിരതയ്ക്ക് ഗണ്യമായ സംഭാവനകൾ നൽകാൻ AI ക്ക് സാധിക്കും, എന്നാൽ അതേസമയം തന്നെ ഇത് ഗണ്യമായ തോതിൽ വിഭവങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അതുകൊണ്ട് ഇവയുടെ ഉപയോഗത്തിന് സന്തുലിതമായ സമീപനം ആവശ്യമാണ്.

AI-യും യുദ്ധവും: AI ഉപയോഗത്തിലൂടെ സ്വയം നിയന്ത്രണ കഴിവുകളുള്ള ആയുധങ്ങൾ നിർമ്മിക്കുന്നത് ധാർമികതയ്ക്ക് നിരക്കാത്തതും ഗുരുതരമായ ആശങ്കകൾ ഉയർത്തുന്നതുമാണെന്ന് ഈ രേഖ മുന്നറിയിപ്പ് നൽകുകയും അതിനെ അപലപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

AI-യും ദൈവവുമായുള്ള നമ്മുടെ ബന്ധവും: ദൈവവുമായുള്ള മനുഷ്യന്റെ വ്യക്തി ബന്ധത്തിന് AI ഒരിക്കലും പകരമാവില്ല. അതുകൊണ്ടുതന്നെ AI-യെ വിഗ്രഹവൽക്കരിച്ച് സാങ്കേതികവിദ്യയിലൂടെ മനുഷ്യന്റെ ജീവിതസാക്ഷാത്കാരം പൂർത്തീകരിക്കാൻ ഉള്ള പ്രലോഭനത്തിനെതിരെയും ഈ രേഖ മുന്നറിയിപ്പ് നൽകുന്നുണ്ട്.

VI. ഉപസംഹാര ചിന്തകൾ

AI-യുടെ യുഗത്തിൽ മനുഷ്യന്റെ ബുദ്ധിശക്തിയെയും ജ്ഞാനത്തെയും കുറിച്ചുള്ള പുതുക്കിയ വിലയിരുത്തലിനും ഗുണഗ്രഹണത്തിനും ആഹ്വാനം ചെയ്തുകൊണ്ടാണ് ഈ രേഖ അവസാനിക്കുന്നത്. യഥാർത്ഥ പുരോഗതി അളക്കുന്നത് സാങ്കേതിക പുരോഗതിയിലൂടെ മാത്രമല്ല, മറിച്ച് മനുഷ്യന്റെ അഭിവൃദ്ധിക്കും നീതിക്കും പൊതുനന്മയ്ക്കും അവ എത്രത്തോളം സംഭാവന ചെയ്യുന്നു എന്നതിലൂടെയാണെന്ന് ഇത് ഊന്നിപ്പറയുന്നു. യുക്തി, ധാർമ്മികത, ആത്മീയത എന്നിവ സമന്വയിപ്പിക്കുന്ന ഒരു "ഹൃദയത്തിന്റെ ജ്ഞാനം" പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുക വഴി, സഭ AI-യുടെ ഉത്തരവാദിത്തപരമായ ഉപയോഗവും, അതിലൂടെ കൈവരുന്ന ലോക സമാധാനം, ഐക്യദാർഢ്യം, മനുഷ്യ വ്യക്തിയുടെ സമഗ്രവികസനം എന്നിവ ലക്ഷ്യം വയ്ക്കുന്നു.

കത്തോലിക്ക സഭയിലെ അംഗങ്ങൾക്ക് മാത്രമല്ല, സന്മനസ്സുള്ള എല്ലാ ആളുകൾക്കും AI ഉയർത്തുന്ന ധാർമ്മിക വെല്ലുവിളികളെ മറികടക്കാൻ സമഗ്രമായ ഒരു വഴികാട്ടിയായി ഈ പ്രമാണ രേഖ മാറും എന്നതിൽ സംശയമില്ല. സഭയുടെ സമ്പന്നമായ ദാർശനികവും ദൈവശാസ്ത്രപരവുമായ പാരമ്പര്യത്തിൽ വേരൂന്നിയ, സാങ്കേതികവിദ്യയോടുള്ള മനുഷ്യകേന്ദ്രീകൃത സമീപനത്തിന് ഈ രേഖ ആഹ്വാനം ചെയ്യുന്നു; കൂടാതെ പൊതുനന്മയെ സേവിക്കുന്നതിനും മനുഷ്യന്റെ അന്തസ്സ് സംരക്ഷിക്കുന്നതിനും കൂടുതൽ നീതിയുക്തവും അനുകമ്പയുള്ളതുമായ ഒരു ലോകം വളർത്തിയെടുക്കുന്നതിനും AI - ഉപയോഗിക്കേണ്ടതിന്റെ പ്രാധാന്യവും ഈ രേഖ ഊന്നിപ്പറയുന്നു.

ഡോ. രഞ്ജിത് ചക്കുംമൂട്ടിൽ

Antiqua et Nova

Antiqua et Nova: Note on the Relationship Between Artificial Intelligence and Human Intelligence is a magisterial document issued by the Dicastery for the Doctrine of the Faith and the Dicastery for Culture and Education on 28 January 2025. It reflects on the ethical and anthropological implications of Artificial Intelligence (AI) from a Catholic perspective. The document is rooted in the Church's philosophical and theological tradition, emphasizing the dignity of the human person, the responsible use of technology, and the promotion of the common good. It addresses the rapid advancements in AI, which have raised significant questions about human identity, ethical responsibility, and the future of society.

The Church views AI as a powerful tool that can either enhance human flourishing or pose serious risks if misused. The document calls for a balanced approach, encouraging the development of AI in ways that respect human dignity, promote justice, and foster integral human development. It also warns against the dangers of reducing human intelligence to mere functionality, as AI does, and stresses the importance of maintaining a human-centred approach to technology.

Summary of the Document

I. Introduction

The document begins by situating the discussion of AI within the broader context of human intelligence as a gift from God. It highlights the Church's support for scientific and technological advancements, provided they are used responsibly to steward creation and promote the common good. The introduction raises concerns about AI's potential to imitate human intelligence, generate new content, and make autonomous decisions, which could lead to ethical dilemmas and a crisis of truth in public discourse.

II. What is Artificial Intelligence?

This section provides a historical overview of AI, tracing its origins to the 1956 Dartmouth workshop and its subsequent evolution. It distinguishes between "narrow AI," which is designed for specific tasks, and the aspirational goal of "Artificial General Intelligence" (AGI), which would match or surpass human cognitive abilities. The document critiques the functionalist perspective that equates human intelligence with AI, emphasizing that human intelligence encompasses more than just task performance—it includes creativity, emotions, moral discernment, and relationality.

III. Intelligence in the Philosophical and Theological Tradition

The document explores the Christian understanding of human intelligence, rooted in the philosophical and theological tradition. It discusses the concepts of rationality, embodiment, and relationality, emphasizing that human intelligence is not merely functional but is deeply connected to the person's spiritual, emotional, and social dimensions. The Church's view of intelligence is holistic, integrating reason, will, and the pursuit of truth, goodness, and beauty.

IV. The Role of Ethics in Guiding the Development and Use of AI

This section underscores the importance of ethical responsibility in the development and use of AI. It stresses that while AI can be a powerful tool for human progress, it must always be directed toward the common good and respect for human dignity. The document warns against the misuse of AI for harmful purposes, such as surveillance, manipulation, or the erosion of human agency. It calls for transparency, accountability, and the protection of human rights in the design and deployment of AI systems.

V. Specific Questions

The document addresses several practical areas where AI poses ethical challenges:

AI and Society: AI has the potential to promote integral human development but also risks exacerbating inequality and social fragmentation.

AI and Human Relationships: While AI can facilitate connections, it cannot replace authentic human relationships, which are essential for personal growth and community building.

AI, the Economy, and Labor: AI can enhance productivity but may also lead to job displacement and the devaluation of human labor. The document calls for policies that protect workers and ensure that AI complements rather than replaces human work.

AI and Healthcare: AI can improve medical diagnostics and treatment but must not replace the human relationship between patients and healthcare providers.

AI and Education: AI can enhance learning but should not replace the role of teachers in fostering critical thinking and moral formation.

AI, Misinformation, Deepfakes, and Abuse: The document warns against the use of AI to spread false information or manipulate public opinion, calling for vigilance and ethical oversight.

AI, Privacy, and Surveillance: The document emphasizes the need to protect privacy and human dignity in the face of AI-powered surveillance and data collection.

AI and the Protection of Our Common Home: AI can contribute to environmental sustainability but also consumes significant resources, requiring a balanced approach to its use.

AI and Warfare: The document condemns the use of AI in autonomous weapons, which lack moral judgment and pose grave ethical concerns.

AI and Our Relationship with God: The document warns against the temptation to idolize AI or seek fulfillment in technology rather than in communion with God.

VI. Concluding Reflections

The document concludes by calling for a renewed appreciation of human intelligence and wisdom in the age of AI. It emphasizes that true progress is not measured by technological advancements alone but by the extent to which they contribute to human flourishing, justice, and the common good. The Church encourages a "wisdom of the heart" that integrates reason, ethics, and spirituality, guiding the responsible use of AI to promote peace, solidarity, and the integral development of the human person.

Conclusion

The document serves as a comprehensive guide for Catholics and all people of goodwill to navigate the ethical challenges posed by AI. It calls for a human-centred approach to technology, rooted in the Church's rich philosophical and theological tradition, and emphasizes the importance of using AI to serve the common good, protect human dignity, and foster a more just and compassionate world.

Witnessing the Glory of God

Homily for the Second Sunday of Epiphany
(Syro Malabar)

Theme: Witnessing the Glory of God

Readings:

• John 1:14-18 – “The Word became flesh and lived among us, and we have seen his glory”.
• Hebrews 3:1-6 – “Moses was faithful in all God’s house as a servant, to testify to the things that would be spoken later”.

Dear brothers and sisters in Christ,

Today’s readings invite us to reflect on the theme of witnessing the glory of God. We see two remarkable examples of faithful witnesses: John the Baptist, who testified to Jesus Christ, the Word made flesh, and Moses, who was faithful in witnessing the works and words of God. Their lives remind us that we too are called to be witnesses of God's glory in the world.

1. John the Baptist: Witness to the Word Made Flesh

In the Gospel of John, we hear that “The Word became flesh and lived among us, and we have seen his glory.” John the Baptist recognized Jesus as the Lamb of God who takes away the sin of the world (John 1:29). His testimony is a model for us because:

• He was clear about his mission: John knew that he was not the Messiah but the one sent to prepare the way. He declared, “He who comes after me ranks ahead of me because he was before me” (John 1:15).
• He pointed others to Christ: John directed his followers to Jesus, saying, “Behold the Lamb of God!” (John 1:29).

Like John, we are called to recognize Jesus in our lives and direct others to Him. Our testimony should not focus on ourselves but on the greatness of Christ.

2. Moses: Faithful Witness of God’s Glory

The author of Hebrews reminds us that Moses was faithful as a servant in God’s house, testifying to God’s words and deeds. Moses witnessed God’s glory on Mount Sinai and shared God’s covenant with the people of Israel. His faithfulness in revealing God's will to the Israelites is a profound example of obedience and dedication.

• He encountered God personally: Moses spoke with God “face to face, as one speaks to a friend” (Exodus 33:11).
• He brought God’s message to others: Despite the challenges and the people’s resistance, Moses remained faithful in delivering God’s commandments and guiding the Israelites.

Like Moses, we are called to be faithful in our testimony, even when it is challenging. Our faithfulness in small things reflects our commitment to God's mission.

3. Witnessing God’s Glory in Our Lives

Both John and Moses encountered God’s glory and shared it with others. We too are witnesses to God's glory in different ways:

• Through our personal encounter with Christ: In prayer, the sacraments, and Scripture, we experience the love and grace of God.
• Through our daily lives: By living with integrity, love, and compassion, we become reflections of Christ’s glory.

Saint Teresa of Calcutta often said, “You may be the only gospel that someone ever reads”. Your life can testify to the presence of God in the world.

Practical Steps to Witness God’s Glory

1.    Deepen your relationship with Christ: Spend time in prayer and Scripture, allowing God’s Word to transform your heart.

2.    Live with integrity: Let your actions align with your faith, so that others see Christ in you.

3.    Proclaim the Gospel in word and deed: Be unafraid to share your faith, both through your words and your loving actions.

Dear friends, John the Baptist and Moses remind us that witnessing to God’s glory requires humility, faithfulness, and courage. As we continue our journey through the season of Epiphany, let us strive to reflect the light of Christ in our lives. May we, like John and Moses, be faithful witnesses of the glory of God, so that others may come to believe and experience the love and grace of Jesus Christ.

Let us pray:
“Lord, make us faithful witnesses of your glory. Help us to reflect your love in our words and deeds, and guide us to lead others to you. Amen.”