ദിലെക്സിത് നോസ് - അവിടുന്ന് നമ്മെ സ്നേഹിച്ചു

ഫ്രാൻസിസ് മാർപാപ്പയുടെ ഏറ്റവും പുതിയ ചാക്രിക ലേഖനം ദിലെക്സിത് നോസ് (അവിടുന്ന് നമ്മെ സ്നേഹിച്ചു) പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു.

 
ആധുനിക യുഗത്തിൽ യേശുവിൻ്റെ തിരുഹൃദയത്തോടുള്ള ഭക്തിയെക്കുറിച്ചും ഈ സ്നേഹസംസ്കാരം നേരിടുന്ന നിരവധി വെല്ലുവിളികളെക്കുറിച്ചുമുള്ള ഒരു പുതിയ അവബോധത്തിനായി ആഹ്വാനം ചെയ്തുകൊണ്ടാണ് ഫ്രാൻസിസ് മാർപാപ്പ ഈ പുതിയ ചാക്രിക ലേഖനം ഡിലെക്‌സിത് നോസ് (“അവിടുന്ന നമ്മെ സ്‌നേഹിച്ചു”) പുറത്തിറക്കിയത്.

ഫ്രാൻസിസ് മാർപാപ്പ എഴുതുന്നു: “ഉപരിപ്ലവതയുടെ ഒരു യുഗത്തിൽ, എന്തുകൊണ്ടെന്നറിയാതെ ഒന്നിൽ നിന്ന് മറ്റൊന്നിലേക്ക് ഭ്രാന്തമായി പായുകയും, നമ്മുടെ ജീവിതത്തിൻ്റെ ആഴമേറിയ അർത്ഥത്തെക്കുറിച്ച് ഉത്കണ്ഠയില്ലാത്ത കമ്പോളത്തിൻ്റെ സംവിധാനങ്ങളുടെ തൃപ്തികരമല്ലാത്ത ഉപഭോക്താക്കളും അടിമകളുമായി നമ്മുടെ ജീവിതം അവസാനിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു" (no 2). 
"യേശുക്രിസ്തുവിൻ്റെ തിരുഹൃദയത്തിൻ്റെ മാനുഷികവും ദൈവികവുമായ സ്നേഹത്തെക്കുറിച്ചുള്ള കത്ത്" എന്ന ഉപശീർഷകത്തിലുള്ള ഈ രേഖ 1956-ൽ പീയൂസ് പന്ത്രണ്ടാമൻ മാർപ്പാപ്പയുടെ ഹൗരിയേറ്റിസ് അക്വാസിന് ശേഷം പൂർണ്ണമായും തിരുഹൃദയത്തിനായി സമർപ്പിക്കപ്പെട്ട ആദ്യത്തെ ചാക്രിക ലേഖനമാണ്.
2024 ഒക്‌ടോബർ 24-ന് പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ഫ്രാൻസിസ് മാർപാപ്പയുടെ നാലാമത്തെ ചാക്രിക ലേഖനം, യേശുവിൻ്റെ തിരുഹൃദയത്തിലൂടെ പ്രകടമാകുന്ന ദൈവികവും മാനുഷികവുമായ സ്‌നേഹത്തിൻ്റെ അഗാധമായ വിഷയത്തിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നു. പതിനേഴാം നൂറ്റാണ്ടിൽ വിശുദ്ധ മാർഗരറ്റ് മേരി അലക്കോക്കിന് ഈശോ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടത് മുതലും, അതിനു മുമ്പുമുള്ള  തിരുഹൃദയഭക്തിയുടെ സമ്പന്നമായ പാരമ്പര്യത്തിൽ ആഴത്തിൽ വേരൂന്നിയതാണ് ലേഖനം. യുദ്ധം, സാമൂഹിക അസന്തുലിതാവസ്ഥ, വ്യാപകമായ ഉപഭോക്തൃ സംസ്കാരം, സാങ്കേതിക ആധിപത്യം എന്നിവയുടെ ആധുനിക വെല്ലുവിളികൾക്കിടയിൽ സ്നേഹത്തിൻ്റെ പരിവർത്തന ശക്തിയെ വീണ്ടും കണ്ടെത്തുന്നതിന് ഈ സന്ദേശത്തിലൂടെ ഫ്രാൻസിസ് മാർപാപ്പ സഭയെയും ലോകത്തെയും ക്ഷണിക്കുന്നു.

ദിലെക്സിത് നോസ് (അവിടുന്ന് നമ്മെ സ്നേഹിച്ചു) എന്ന തലക്കെട്ട് എല്ലാവരെയും ഉൾക്കൊള്ളുന്ന ക്രിസ്തുവിൻ്റെ  സ്നേഹത്തെ ഊന്നിപ്പറയുകയും ഈ സ്നേഹത്തെക്കുറിച്ച് ധ്യാനിക്കുന്നത് വ്യക്തിപരവും സഭാപരവുമായ നവീകരണത്തിലേക്ക് എങ്ങനെ നയിക്കുമെന്ന് പ്രതിഫലിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. നൂറ്റാണ്ടുകളുടെ ആത്മീയപാരമ്പര്യത്തിൽ ആഴ്ന്നിറങ്ങിയ ഈ ഭക്തി, ധാർമ്മികവും ആത്മീയവുമായ കേന്ദ്രം നഷ്ടപ്പെട്ടതായി തോന്നുന്ന ഒരു ലോകത്തിന് പ്രത്യാശയുടെയും ദിശാസൂചനയുടെയും വെളിച്ചം നൽകുന്നതെങ്ങനെയെന്ന് വിശദീകരിക്കുകയാണ് ഫ്രാൻസിസ് മാർപാപ്പ ഈ ലേഖനത്തിലൂടെ. 

വിശുദ്ധ മാർഗ്ഗരറ്റ് മേരി അലകൊക്കിന് തിരുഹൃദയത്തിന്റെ പ്രത്യക്ഷീകരണം ഉണ്ടായതിന്റെ 350-ാംവാർഷിക പശ്ചാത്തലത്തിൽ പ്രസിദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ട ഈ ചാക്രിക ലേഖനം, തിരുവചനത്തിന്റെയും സഭാ പാരമ്പര്യങ്ങളുടെയും വെളിച്ചത്തിൽ, മുൻപാപ്പമാരുടെ ഈ വിഷയത്തിലുള്ള പഠനങ്ങളെയും ആഴത്തിൽ ചിന്താവിഷയമാക്കുന്നുണ്ട്. മനുഷ്യപാപത്താൽ മുറിവേറ്റിട്ടും മനുഷ്യരാശിക്ക് അതിരുകളില്ലാത്ത കരുണയും സ്നേഹവും ചൊരിയുന്ന ക്രിസ്തുവിൻ്റെ ഹൃദയത്തെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കാൻ വിശ്വാസികളെ പ്രേരിപ്പിക്കുന്ന ഈ രേഖ സമകാലിക പശ്ചാത്തലത്തിൽ തിരുഹൃദയ ഭക്തി ആഴപ്പെടുത്താൻ വീണ്ടും നിർദ്ദേശിക്കുന്നു. അങ്ങനെ, ഇന്നത്തെ പ്രതിസന്ധികളോട് അനുകമ്പയോടും ധാർമ്മികമായ സത്യസന്ധതയോടും കൂടെ പ്രതികരിക്കാൻ വിശ്വാസികളെ വഴികാട്ടി, സ്‌നേഹത്തിൻ്റെയും വിനയത്തിൻ്റെയും സേവനത്തിൻ്റെയും മാതൃകയായി തിരുഹൃദയത്തെ സ്വീകരിക്കണമെന്ന് ഡിലെക്‌സിത് നോസിലൂടെ ഫ്രാൻസിസ് മാർപാപ്പ ആഹ്വാനം ചെയ്യുകയാണ്.

അഞ്ച് അദ്ധ്യായങ്ങളിലായി രചിക്കപ്പെട്ട ഈ ചാക്രിക ലേഖനത്തിന്റെ പ്രധാന പ്രതിപാദന വിഷയങ്ങൾ താഴെപ്പറയുന്നയാണ്:

യേശുവിൻ്റെ ദിവ്യവും മാനുഷികവുമായ സ്നേഹം:
യേശുക്രിസ്തുവിൻ്റെ തിരു ഹൃദയത്തിലൂടെ പ്രകടമാകുന്ന സ്നേഹം ദൈവികവും, ദൈവത്തിൻ്റെ നിരുപാധികമായ കാരുണ്യത്തെ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നതും, മാനുഷികവുമാണ്; ഈ ലോകത്തിൽ യേശുവിൻ്റെ അനുകമ്പയുള്ള സാന്നിധ്യം അത് ഉയർത്തിക്കാട്ടുന്നു.

സഭാ നവീകരണം:
ക്രിസ്തുവിൻ്റെ സ്നേഹത്തിൽ അധിഷ്ഠിതമായി, സഭയ്ക്കുള്ളിൽ ഒരു നവീകരണത്തിനായി ഫ്രാൻസിസ് മാർപാപ്പ ആഹ്വാനം ചെയ്യുന്നു. തിരുഹൃദയത്തെക്കുറിച്ച് ധ്യാനിക്കുന്നത് സഭാപരവും ആത്മീയവുമായ നവീകരണത്തിലേക്കുള്ള പാത പ്രകാശിപ്പിക്കുമെന്നും സഭയെ കൂടുതൽ സ്‌നേഹമുള്ളതും ഉൾക്കൊള്ളുന്നതുമായ ഒരു സമൂഹമായി മാറാൻ സഹായിക്കുമെന്ന് ഈ ചാക്രിക ലേഖനം ഊന്നിപ്പറയുന്നു.

ആഗോള പ്രതിസന്ധികളോടുള്ള പ്രതികരണം:
യുദ്ധം, സാമൂഹിക അസമത്വം, ഉപഭോക്തൃ സംസ്കാരം, സാങ്കേതികവിദ്യയുടെ അന്യവൽക്കരിക്കുന്ന പാർശ്വഫലങ്ങൾ എന്നിവ പോലുള്ള സമകാലിക ആഗോള വെല്ലുവിളികളെ ഈ ചാക്രിക ലേഖനം അഭിസംബോധന ചെയ്യുന്നു. ഈ പ്രശ്‌നങ്ങളെ ചെറുക്കുന്നതിന്, സ്‌നേഹത്തോടും അനുകമ്പയോടും കൂടി സഹവസിക്കാൻ ഫ്രാൻസിസ് മാർപാപ്പ മനുഷ്യരാശിയോട് അഭ്യർത്ഥിക്കുന്നു.

അനുകമ്പയുടെയും സഹനത്തിൻ്റെയും പ്രതീകമായി ഹൃദയം:
മനുഷ്യപാപത്താൽ മുറിവേറ്റ തിരുഹൃദയം, കഷ്ടപ്പാടുകളുടെയും അതിരുകളില്ലാത്ത കരുണയുടെയും പ്രതീകമായി അവതരിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു. ഈ ആശയം, വ്യക്തിപരവും സാമൂഹ്യവുമായ പാപത്തെക്കുറിച്ചുള്ള പര്യാലോചനയും ധ്യാനവും ആവശ്യപ്പെടുന്നുണ്ട്. ക്രിസ്തുവിൻ്റെ ക്ഷമിക്കുന്ന സ്നേഹത്തിന് നാം കൂടുത ഊന്നൽ നൽകേണ്ടത് ഏറ്റവും പ്രസക്തമാണ്.

 
തിരുഹൃദയത്തോടുള്ള ഭക്തി:
യേശുവിൻ്റെ തിരുഹൃദയത്തോടുള്ള ഭക്തിയുടെ പ്രസക്തി, പ്രത്യേകിച്ച്, ഈ വെളിപാടിൻ്റെ 350-ാം വാർഷികത്തിൻ്റെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ, ഈ ചാക്രിക ലേഖനം വീണ്ടും ഉറപ്പിക്കുന്നു. പാപികളെ സുഖപ്പെടുത്താനും വീണ്ടെടുക്കാനുമുള്ള ക്രിസ്തുവിൻ്റെ ദൗത്യത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ആഴത്തിലുള്ള അവബോധവുമായി ഫ്രാൻസിസ് മാർപാപ്പ ഈ ഭക്തിയെ ബന്ധിപ്പിക്കുന്നു.

ചുരുക്കത്തിൽ, അഭൂതപൂർവമായ ധാർമ്മികവും സാമൂഹികവുമായ വെല്ലുവിളികൾ നേരിടുന്ന ഒരു ലോകത്ത് ക്രിസ്തുവിൻ്റെ സ്നേഹം ഉൾക്കൊള്ളാനും പ്രചരിപ്പിക്കാനുമുള്ള സഭയുടെ ദൗത്യം ഫ്രാൻസിസ് മാർപാപ്പ ഈ ചാക്രിക ലേഖനത്തിലൂടെ വീണ്ടും ഉറപ്പിക്കുകയാണ്. യേശുവിൻ്റെ തിരുഹൃദയത്തെ നമ്മുടെ ജീവിതത്തിലൂടെ പ്രതിഫലിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിക്കുക വഴി, സഭയും സമൂഹവും, കാരുണ്യത്തിലും അനുകമ്പയിലും അധിഷ്ഠിതമായ ജീവിത നവീകരണത്തിലേക്ക് നടന്നടുക്കുമെന്ന് മാർപാപ്പ നമ്മെ ഓർമ്മപ്പെടുത്തുന്നു. ആത്യന്തികമായി, എല്ലാ വിശ്വാസികളെയും, അവരുടെ വ്യക്തിജീവിതത്തിലും അവരുടെ സമൂഹത്തിലും ഒരു പരിവർത്തന ശക്തിയായി 'ഈ സ്നേഹം' സ്വീകരിക്കാൻ ഫ്രാൻസിസ് മാർപാപ്പ ഈ എഴുത്തിലൂടെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നു.

തയ്യാറാക്കിയത്, ഡോ. രഞ്ജിത് ചക്കുംമൂട്ടിൽ

God is Always Faithful

God is Always Faithful: 

Homily on Luke 15:11-32 - Syro Malabar, Eighth Tuesday of Elijah-Cross-Moses (First Tuesday of Moses) 15-10-2024

In today’s Gospel, Jesus presents one of the most touching stories, the Parable of the Prodigal Son. It’s a story that reveals the heart of God as a loving Father who remains faithful, no matter how far His children stray. This theme is echoed in Romans 3:3-4, the first reading, where St. Paul asks, “What if some were unfaithful? Will their unfaithfulness nullify the faithfulness of God? By no means!” God is always faithful, even when we are not.

The younger son, by asking for his inheritance, essentially rejects his relationship with his father, symbolizing a profound decision to turn away from God. If you understand it in the context of the moral principles, this decision can be understood in light of the Principle of Fundamental Option. The deep and enduring orientation of a person’s life, which directs them either toward or away from God. The younger son, in this case, makes a deliberate fundamental option away from the love and security of his father’s home, choosing instead to pursue a life of selfish freedom. By rejecting the father’s love, he moves in the direction of sin, symbolizing the way in which we, too, can make a fundamental choice to distance ourselves from God through our actions. His journey to a distant country and eventual fall into poverty reflect the consequences of this choice - alienation, emptiness, and despair.

However, what is important here is not just the son’s sinfulness but his ability to recognize his mistake and turn back. Even after having made this fundamental choice, the son realizes the consequences of his actions. No matter how far we wander, God is always waiting, offering us the grace to make a new option, this time a fundamental option back toward Him.

The true focus of this parable is the father, a symbol of God’s unwavering faithfulness. Even after being rejected, the father never stops waiting for his son. He watches the road daily, hoping for his return. And when he sees him, he runs toward him, embraces him, and kisses him. He doesn’t wait for the son to beg for forgiveness, he forgives him before he can even speak. This act shows us that God's mercy is greater than our sins. St. Augustine writes: “God loves us, not because we are good, but because He is good”. The robe, ring, and sandals given to the son are signs of restoration, God doesn’t just forgive us, He restores us to full dignity. This is the kind of faithfulness that God shows: unconditional, merciful, and transformative.

Brethren, the central message of today’s parable is that God is always faithful. He does not change based on our actions or inactions. As we meditate on this parable, let us be comforted by the knowledge that no matter how far we may have gone, our Father is waiting for us with open arms. He is always faithful, even when we are not. His love and mercy are constant, and that is the foundation of our hope.

Steps to Eternal Life: Homily on John 5:24-29

Eternal Life - Homily on John 5:24-29
Reflection - 14-10-2024 Monday

In today’s Gospel, John 5:24-29, Jesus offers a powerful and life-changing promise: “Anyone who hears my word and believes him who sent me has eternal life.” This statement is not just a future hope but a present reality. It teaches us that the path to eternal life involves two essential steps: faith and hearing the word, not merely hearing it with our ears, but living it in our daily lives.

Faith - The Foundation of Eternal Life: Jesus makes it clear that the first step toward eternal life is faith: believing in God who sent Him. Faith is not a passive acceptance; it is an active, living relationship with God. This faith is not only for good times, but especially for the challenges we face.

In our religious life, deepening our faith is essential. When doubts arise or challenges test our vocation, remember that faith sustains us. St. John of the Cross once wrote, “Faith is a dark night for man, but in this very way it gives him light”. We walk in faith even when we cannot see the whole path, trusting that God’s promise of eternal life is sure.

Hearing the Word - More Than Listening: The second step to eternal life, as Jesus says, is “hearing my word.” But this hearing goes beyond the act of listening with our ears. It involves embracing the Word of God in our hearts and living it out. We are called not only to be hearers but doers of the Word.

Hearing the Word means more than reading the Scriptures or listening to some preachers. It means letting the Word penetrate your heart so deeply that it transforms the way we live. We are called to reflect the Gospel in our choices, attitudes, and relationships. St. Ignatius of Loyola used to ask, “What more can I do for Christ?” This question invites us to constantly evaluate how we can better live out God’s Word in our lives.

Faith and living the Word are deeply connected. Without faith, it is hard to truly live God’s Word, and without living God’s Word, our faith remains incomplete. St. Maximilian Kolbe offers a profound example of both faith and hearing the Word in action. When he volunteered to take another man’s place in the death chamber at Auschwitz, he lived out Christ’s command to lay down one’s life for another. His faith in God empowered him to take such a heroic action, and by doing so, he was not only a believer but a doer of God’s Word.

Jesus’ promise of eternal life is not a distant dream. It begins here and now, with the simple but profound steps of believing in God and living His Word. So today, let us recommit ourselves to deepening our faith and living the Gospel in all that we do. In this way, we already begin to live the eternal life that Jesus promises. May God’s Word transform us so that we become true followers of Christ, ready to embrace the fullness of life both now and in eternity.

 

Seeing Christ in Others: Reflection on Matthew 25:31-46

Seeing Christ in Others: Homily on Matthew 25:31-46
Reflection - Syro Malabar Daily Reading - 13-10-2024, Sunday

Today’s Gospel passage, Matthew 25:31-46, presents the Final Judgment, that each one of us must face. Here, Jesus’ words are striking: “Whatever you did to one of the least of these brothers and sisters of mine, you did to me.” This simple yet profound message teaches us to see Christ in others, especially in those who are most vulnerable, forgotten, or in need.

Jesus makes it clear in this Gospel that He identifies Himself with the hungry, the thirsty, the stranger, the naked, the sick, and the imprisoned. He doesn’t just say, “Help them because it’s the right thing to do,” but “Help them because it is Me you are serving.” This is a radical shift in how we view the world. When we truly believe that Christ is present in others, especially the poor and the suffering, it changes how we live.

Let’s reflect on the life of Mother Teresa. She is a saint who understood this Gospel in a very literal way. She saw Christ in the faces of the poorest of the poor. For her, serving the dying in the streets wasn’t just an act of charity; it was an act of devotion, an encounter with Jesus Himself. Every sick or dying person she cared for was, in her eyes, Christ in disguise.

There’s a well-known story where a man once observed Mother Teresa cleaning the wounds of a leper. The man, watching in disgust, said, “I wouldn’t do that for a million dollars.” Mother Teresa calmly replied, “Neither would I. But I would do it for Christ.” This simple statement reflects the heart of today’s Gospel. Mother Teresa wasn’t serving because of money, recognition, or even because it was a nice thing to do. She served because she saw Christ in every person she touched, no matter how disfigured, dirty, or sick they were.

Seeing Christ in others doesn’t require us to travel to distant lands or serve in extreme poverty. It can happen right here in our daily lives. In the people we meet every day, in the ordinary interactions we have with others, Jesus is present. He is in the elderly person who feels lonely, the child who needs guidance, or the companion who is going through a difficult time. Seeing Christ in others transforms the way we serve. When we see Jesus in the poor, the sick, and the lonely, our service is no longer a duty but an act of love. We begin to realize that we are not just helping people; we are encountering the living God in those we serve. This perspective gives our actions deeper meaning and purpose.

This Gospel reminds us that this service starts with how we see others. When you look at the face of a person in need, do you see Christ? Let us serve others with the love and devotion that we would give to Christ Himself. For, as Jesus reminds us, “Whatever you did for one of the least of these brothers and sisters of mine, you did for me.” Amen.